«
»
Stare Melodie na Facebook
StareMelodie.pl - kanał RSS

Na jarmarku 792

tytuł:

Na jarmarku

gatunek:
scena komiczna
muzyka:
słowa:

Czemuż ta rolisia nie zorana
Czemuż ta rolisia nie zorana
Przez mego Jasieńka zaniedbana
Przez mego Jasieńka zaniedbana

- Hej, kumotrze, kumie!
- A no, czego wołacie?
- Nie możecie to to opuścić z ceny? Stoicie przecie od rana i świni sprzedać nie możecie. Opuście to, no to kupię, przecie świniok strasznie chudy.
- Co bede opuszczoł, jak złoty, ino go potrzymać i odpaść z pół roku, to będzie tłusty.
- No to go trzymojcie, niechże was wciórności!
- Widzis go, on mi bedzie wciórności, patałach jeden. A som, to krowę bez mlika sprzedał. Powiada: una bedzie miała mliko, ino potrzeba, żeby go się nachlała. Jucha jeden, czym będziesz to mliko pompował? Ogónem? No bo inaczej nie.
- Słuchajcie gospodarzu, czy tą świnie macie na sprzedaż?
- A jużci, przecież świnia mnie sprzedać nie może.
- A ile ona waży?
- A czy jak głodno, czy kiej nażarto?
- No niby teraz ile waży, niech wiem, co kupuje i jak się godzi?
- Na dobrej wadze waży mniej, a na zły waży więcy.
- Czy ona oswojona? Bo ja mam dzieci w domu małe, żeby ich nie kąsała.
- Niech się paniusia nie boi, to chłopsko świnia, ona pańskiego minsa nie lubi. Nie ugryzie, nie.
- A ile za nią żądacie?
- Da mi paniusia całe trzysta tysięcy marków, to nie bede potrzebował reszty wydawać.
- A czemu ona się tak na nogach chwieje?
- Chwieje się? A może! To kupuj, paniusia, pryndzy, bo una pewnie zdycho.
- To wy takie świnie na jarmark prowadzicie?
- A bo to mi nie wolno? A bo co? Pani też się na świecie niewiele należy, a przyszłą pani.
- To wy mnie ze świnią porównujecie? Widzicie go, ordynus!
- Za świnię to mi choć ze sto tysięcy dadzą, a za panią to by jedny marki nie dali.
- Ja tu policję sprowadzę i karzę was aresztować za ubliżanie.
- Sprowadź se pani samego Lucyfera, to mi nic nie zrobi, bo jeszcze lo świń kryminału nie zbudowali.
- Gospodarzu, ileż to żądacie za tą świnie?
- Żądom czterysta tysięcy.
- Jak to? Przed chwilą przecież słyszałem, żeście żądali trzysta tysięcy.
- A no, jak pan słyszał, to czego się pan pyto? Żądołem trzysta, a tero podwyższyłęm, bo to pan nie wie, że co godzina marka tańszo? A z resztą nie wezmę mnij, jak pińcet tysięcy, bo muszę swojej babie pierścianek brylantowy kupić, bom jej obiecoł.
- No to diabli z wami! Kupię od kogo innego.
- Diabli z tobą, ty łyku zatracony! Świni mu się zachciało! A psa se złap za ogon i zabij, ty krowi ogónie! Widzisz go, choroba wściekło dopiero, no…

                            
                            
Objaśnienia:
1) wciórności
-
(w całości) diabli wezmą! licho porwie!
2) jużci
-
no pewnie, oczywiście
3) kum
-
ziomek, znajomy, przyjaciel (kum, kmotr - dawniej ojciec chrzestny) także: onomatopeja odgłosu żab

Legenda:
inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu
abc (?), (abc?) - tekst poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu)
abc ... def - tekst jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu)
abc/def - tekst przed i po znaku / występuje zamiennie
abc (abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza
(abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika

Dodaj komentarz
Szukaj tytułu lub osoby

Posłuchaj sobie

⋯ ※ ⋯
Edison Record
kat: 65318-L mx: 9625C-1-3
ze zbiorów:
jakej (archive.org)
0:00
0:00
druga strona audio:
„Kiepskie czasy”
Etykiety płyt
Na jarmarku
Kt: 65318-L
Mx: 9625C-1-3
Podobne teksty: